دانیال داوری: بازیکن ذخیره در اروپا به درد تیم ملی نمی خورد
دانیال داوری: بازیکن ذخیره در اروپا به درد تیم ملی نمی خورد
دانیال داوری
دروازه بان ایرانی باشگاه گراس هاپرز در یک مصاحبه مفصل درباره آخرین شرایط خود توضیح داد.
دانیال داوری در گفتگو با سایت انگلیسی زبان درباره وضعیتش بعد از مصدومیت گفت: خوشبختانه حالا آماده هستم. خطر مصدومیت من به پارگی پایین چشمم برمی گشت و باید منتظر می شدم که کاملا آن زخم از بین برود. نمی خواستم ریسک کنم و به همین دلیل بازگشتم به میدان طول کشید اما حالا کاملا آماده هستم"
دانیال از زندگی در زوریخ راضی است و می گوید این شهر مردم بسیار خوبی دارد هر چند که هنوز او نتوانسته با لهجه سوئیسی کنار بیاید.
او در پاسخ به این سئوال که آیا وضعیتش در گراس هاپرز قابل قیاس با وضعیتش در برانشوایگ است، می گوید: من همیشه سعی می کنم رابطه حرفه ای با سایر بازیکنان به خصوص دروازه بانان داشته باشم. من یک آدم آرام و اجتماعی هستم که هیچ مشکلی برای رقابت با دیگران ندارم. اینجا هم رابطه خوبی با دو دروازه بان دیگر گراس هاپرز دارم"
خبرنگار پرشین فوتبال از دانیال پرسیده که آیا فکر نمی کند بعد از بازی در بوندس لیگا و همراهی تیم ملی در جام جهانی، بازی در لیگ سوئیس، جلوی پیشرفت او را بگیرد. پاسخ دانیال را بخوانید:" من سالهای نسبتا زیادی برای اینتراخت بازی کردم و البته در تیم ملی شرایط فرق می کرد. به گراس هاپرز آمدم تا بیشتر بازی کنم و آمادگی ام را بالا ببرم. اگر وضعیت مرا با سایر بازیکنان مقایسه کنید، متوجه می شوید که تا امروز زیاد باشگاه عوض نکرده ام"
او درباره اهدافش می گوید:" هر کسی اهداف خودش را دارد اما باید اول از همه واقع بین بود. نمی توان یکدفعه از خواب بیدار شد و گفت که تا دو سال دیگر باید در فینال لیگ قهرمانان باشی. باید هدفی را انتخاب کرد که بتوان به آن رسید. در حال حاضر تمرکزم روی تمرینات و بازیهای آینده تیمم است. من هم دوست دارم در لیگهای بزرگ بازی کنم و تجربه بین المللی کسب کنم اما بازی کردن در لیگ قهرمانان یا جام جهانی هدفی نیست که بتوان راحت به آن رسید و من هم یک رویا پرداز نیستم"
دانیال امیدوار است که بتواند تا قبل از شروع جام ملتهای آسیا نمایش خوبی در گراس هاپرز داشته باشد تا کارلوس کی روش او را به اردوی تیم ملی دعوت کند. او درباره اینکه ممکن است با حضور در تیم ملی جایگاهش در گراس هاپرز را از دست دهد، می گوید:" در ژانویه بازیهای زیادی نداریم و نگران این قضیه نیستم. همانطور که گفتم می خواهم ابتدا آنقدر برای تیم باشگاهی ام خوب بازی کنم تا سرمربی تیم ملی مرا دعوت کند"
سئوال بعدی درباره دانیال به این موضوع برمی گردد که بعد از جام جهانی به جای آنکه شاهد حضور بازیکنان تیم ملی در باشگاههای بزرگ اروپایی باشیم، آنها را در لیگهای عربی دیدیم و این موضوع میتواند تاثیر بدی روی تیم ملی بگذارد. پاسخ دانیال را بخوانید:" نمی توانم در این باره نظر دهم چون در جریان وضعیت بقیه نبوده ام. خیلی ها دوست دارند بازیکنان ایرانی را در باشگاههای بزرگ ببینند اما انتظارات باید منطقی باشد. طبیعی است که سطح فوتبال خاورمیانه قابل قیاس با فوتبال اروپا نیست اما باید شرایط بازیکن را هم درک کرد و قطعا یک بازیکن نیمکت نشین در یک تیم اروپایی به درد تیم ملی نمی خورد. مهمترین چیز بازی کردن است و به نظرم اشکان و رضا در جام جهانی عملکرد بسیار خوبی داشتند و به نظرم صحبت کردن درباره تیم باشگاهی آنها چندان ضروری نیست. خود بازیکن بهتر از هر کسی می داند که بازی کردن در کدام لیگ بیشتر به دردش می خورد"
دانیال درباره حرکت حرفه ای و زیبایش - بغل کردن علیرضا حقیقی بعد از بازی تیم ملی مقابل آرژانتین - می گوید:" این تصمیم سرمربی بود که کدام بازیکن به میدان برود و طبیعتا بازیکنی که بازی نمی کند، ناراحت می شود اما من با دو دروازه بان دیگر رابطه بسیار خوبی داشتم. به نظرم علیرضا عملکرد بسیار خوبی در جام جهانی داشتم. ما دو نفر نمی خواهیم به یکدیگر فقط به چشم رقیب نگاه کنیم. بعد از بازی با آرژانتین به حقیقی بابت عملکردش تبریک گفتم و اینکه به او افتخار می کنم و خودش هم باید از بازی اش راضی باشد. به نظرم او شایسته احترام است چرا که قبل از جام جهانی زیاد برای تیم ملی بازی نکرده بود و در این شرایط، آن نمایش را در برزیل داشت"
سئوال بعدی سئوال بسیار مهمی است. اینکه مشکل زبان دانیال در ارتباط او با مدافعان تیم ملی تاثیر گذار بوده یا نه. دانیال اینگونه جواب می دهد:" به نظرم اصطلاحاتی که در زمین به کار می رود آنقدر ساده است که هیچ کس مشکلی با درک آن ندارد. هم در فارسی هم در انگلیسی به کار بردن کلمات راست، چپ، جلو یا عقب کار خیلی راحتی است و اکثر بازیکنان هم انگلیسی بلد هستند. این موضوع هیچ وقت برای من دردسرساز نشد البته من سعی می کنم زبان فارسی ام را تقویت کنم"
دانیال که میخواهد حداقل 10 سال دیگر بازی کند، درباره احتمال حضورش در فوتبال ایران می گوید:" من هیچ وقت تمام درها را به روی خودم نمی بندم. اگر پیشنهاد جالبی داشته باشم قطعا به آن فکر می کنم. تعدادی از اعضای خانواده من در ایران زندگی می کنند و بازی کردن من در ایران بعید نیست"
نظرات شما عزیزان: